PRENSA BELGA: LOS JUDÍOS ENVENENAN LOS POZOS DE AGUA USADOS POR LOS PALESTINOS

Presse belge: les Juifs empoisonnent les puits utilisés par les Palestiniens

by   philosemitismeblog.blogspot.com/‎

Durante la Peste Negra (muchas veces identificada como epidemia de peste bubónica) durante la Edad Media, las ciudades densamente pobladas eran especialmente golpeadas por la enfermedad, con radios de muerte tan altos como el 50% de la población. En su angustia, los sobrevivientes emocionalmente acabados buscaban algo, o alguien, a quien culpar. Los judíos probaron ser un conveniente chivo expiatorio.

No hubo ataques masivos contra los "Judios envenenadores" después del periodo de la Peste Negra, pero las acusaciones se volvieron parte del dogma y lenguaje antisemita. Apareció de nuevo al principio de 1953 en la forma del "complot de doctores" en los últimos días de Stalin, cuando cientos de doctores judíos fueron arrestados en la Unión Soviética y algunos asesinados bajo el cargo de haber causado la muerte de importantes líderes comunistas... Cargos similares fueron levantados en los las décadas de 1980 y 1990 en la propaganda nacionalista árabe o fundamentalista islámica que acusaba a los judíos de propagar el sida y otras enfermedades infecciosas.

 (Walter Laqueur (2006) The Changing Face of Antisemitism: From Ancient Times to the Present Day, Oxford University, Press, ISBN 0-19-530429-2. p.62)

                                oooooooooooooooooooooooooooo



Joods Actueel informa que el diario De Standaart  ,es católico, presenta un trabajo de Cédric Gerbehaye   que difunde el libelo del "envenenamiento de aguas "por los judíos . Muestra una foto en la que se lee en su pié: Mufakaras (Cisjordania) "los niños de la familia Hawanden buscan agua en la fuente del pueblo .En ocasiones el agua está envenenada por los colonos":






 Bij een foto van Mufakara (Westbank) luidt het opschrift: “De kinderen van de Hawamden- familie halen water op bij de bron van het dorp. Soms wordt het water vergiftigd door kolonisten”.

                                                ooooooooooooooooooooooooooooo

El libelo del agua envenenada es una acusación clásica nacida en europa. En A Distant Mirror, The Calamitous 14th Century, la historiadora americana Bárbara W. Tuckman escribió  sobre el tema de la Gran peste del s. XIV:

"On charges that they [les Juifs] were poisoning the wells, with intent "to kill and destroy the whole of Christendom and have lordship over all the world", the lynchings began in the spring of 1348 on the heels of the first plague deaths. The first attacks occurred in Narbonne and Carcassonne, where Jews were dragged from their houses and thrown into bonfires. [...] The accusation of well-poisoning was as old as the plague of Athens, when it had been applied to the Spartans, and as recent as the epidemics of 1320-21, when it had been applied to the lepers. At that time the lepers were believed to have acted at the instigation of the Jews and the Moslem King of Granada, in a great conspiracy of outcasts to destroy Christians. Hundreds were rounded up and burned throughout France in 1322 and the Jews heavily punished by an official fine and unoffial attacks. When the plague came, the charge was instantly revived against the Jews:

... rivers and fountains
That were clear and clean

Variant van eeuwenoude beschuldiging tegen Joden duikt op in weekendbijlage van De Standaard

• Dinsdag 17 September 2013 9:00
• 3

Een Palestijnse jongen drinks een slok water

“Joodse kolonisten vergiftigen waterputten”, dit insinueert Cédric Gerbehaye in de weekendbijlage van De Standaard (ds weekblad nr.108). Gerbehaye is een Belgische fotograaf en brengt er het beeldverhaal “Gebroken hoop”.

Bij een foto van Mufakara (Westbank) luidt het opschrift: “De kinderen van de Hawamden- familie halen water op bij de bron van het dorp. Soms wordt het water vergiftigd door kolonisten”.

Het is een zware beschuldiging, die zomaar gelanceerd wordt zonder enig bewijs of verdere duiding. Wie, wat, wanneer, hoe: de lezer heeft er het raden naar.

De bewering dat Joden waterputten zouden vergiftigen, is niet nieuw. Het is één van de typische antisemitische beschuldigingen aan hun adres in Europa’s duistere verleden. Maar voor Gerbehaye is dit geen bezwaar. Zijn beeldverhaal over de teniet gedane verwachtingen na 20 jaar Oslo-akkoorden is dan ook zeer eenzijdig.

Er is van de hooggespannen verwachtingen volgens de kunstenaar niets terechtgekomen door het optreden van het Israëlische leger en de kolonisten. De foto’s brengen een grimmig sfeerbeeld van de Palestijnse gebieden. Daarbij wordt veel gesuggereerd, maar ontbreken concrete feiten. Zo wordt er bij de foto’s van Gaza (van 2005 en 2006) niet vermeld dat het Israëlische leger er al in 2005 volledig uit weggetrokken is. Nergens wordt vermeld dat Hamas een tegenstander was (en is) van de Oslo- akkoorden en dat deze organisatie sinds haar bloedige machtsovername in Gaza (2007) Israël van daaruit met raketten blijft bestoken.

Bij Gerbehaye lijkt het alsof de bloedige terreuraanslagen en de rakettenregen vanuit Gaza op Israëlische burgerdoelen ook niet aan de basis liggen van de gebroken hoop op vrede, een zoveelste gemiste kans van iemand die zich een vriend van de Palestijnen noemt.

Tekst door Lieve Schacht